زمان

اگر زمان را گم کنم،
در بیابان، گندم درو میکنم خوشه خوشه
در مرغزار، به شن ها سجده میبرم
و در آسمان آبی، تخته تخته سنگ خارا زیر پا سفت میکنم،
راه-کش دریا و ستاره ها به خانه ی ابر

اما حالا
در این خالی سنگین،
فقط سوهان به لبه های شکسته ی زمان میزنم
شاید آهسته تر ببرند بیتابی های رقصان در هوا را

بیتابی های از جنس دیگر-نه-رویا،
نه-بی زمانی