می آشوبیم در خیابانها
فرو میخزیم در خانه ها
آه میکشیم جای خالی مجسمه ها در میدانها را
فرو میخزیم در خانه ها
از میدان و مجسمه که وقاحت به راسته ی طناب فروشان کشید،
میلرزیم پای چوبها، طنابها
فرو میخزیم در خانه ها
اشکی میریزیم بر تخم های شکسته و تخمه ای میشکنیم
وجدانمان که آسوده شد، باز فرو میخزیم درخانه ها
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر