نقطه چین های سیاه، به خط، سایه انداز تندی های غروب
مثل این نمنمک فریاد های به نعشه خسته
در این اتاقک خالی و سنگی، قوس به کمر باد شرقی می اندازم
به هر آه سیاه، شلاق شکن عشوه هایش